วันจันทร์ที่ 6 พฤษภาคมที่ผ่านมา ใครที่อาศัยอยู่ในชุมชนหรืออยู่ใกล้บ้านชาวไทยมุสลิมและตื่นนอนก่อนแสงแรกของดวงอาทิตย์ปรากฏบนท้องฟ้าอาจสงสัยว่าเหตุใดบ้านของชาวไทยมุสลิมจึงเปิดไฟสว่างตั้งแต่ก่อนตีสี่ ถ้าเข้าไปใกล้กว่านั้นอีก หลายคนอาจแปลกใจที่ได้ยินเสียงทำกับข้าวหรือไม่ก็เสียงของบรรยากาศการกินอาหารมื้อสำคัญ
ไม่ต้องแปลกใจครับ เพราะบรรยากาศแบบนี้จะดำเนินต่อไปอีก 29 หรือ 30 วัน เพราะวันจันทร์ที่ 6 พฤษภาคมของปีนี้(พ.ศ.2562) ตรงกับวันที่ 1 ของเดือนเราะมะฎอน ฮ.ศ.1440 ตามปฏิทินจันทรคติของอิสลาม ซึ่งเป็นเดือนที่มุสลิมทั้งชายและหญิงที่เข้าสู่วัยผู้ใหญ่มีหน้าที่ต้องถือศีลอด การไม่ถือศีลอดโดยไม่มีเหตุได้รับการยกเว้นถือเป็นบาป
ทำไมต้องถือศีลอด? และทำไมต้องในเดือนเราะมะฎอน?
คำตอบคือเดือนเราะมะฎอนเป็นเดือนที่พระเจ้าประทานคัมภีร์กุรอานแก่มนุษยชาติเพื่อเป็นทางนำในการดำเนินชีวิต ไม่เฉพาะคัมภีร์กุรอานเท่านั้น นบีมุฮัมมัดกล่าวว่าแม้แต่คัมภีร์ศุฮุฟ คัมภีร์เตารอต คัมภีร์ษะบูรฺและคัมภีร์อินฮีลก็ถูกประทานลงมาในเดือนรอมฎอนเช่นกัน
ตามคัมภีร์กุรอาน “เดือนเราะมะฎอนเป็นเดือนที่คัมภีร์กุรอานถูกประทานลงมาเพื่อเป็นทางนำในการดำเนินชีวิตของมนุษย์” แต่คนที่จะได้ประโยชน์จากคัมภีร์กุรอานก็คือ “ผู้ที่ยำเกรงพระเจ้า”
สาเหตุแห่งการประทานคัมภีร์เป็นทางนำแก่มนุษย์ก็เพื่อที่มนุษย์จะได้มีคู่มือหรือมีแนวทางในการดำเนินชีวิต เพราะมนุษย์เกิดมาในสภาพอ่อนแอและไม่รู้ ถ้าไม่มีคู่มือการใช้ชีวิต มนุษย์ก็จะใช้ชีวิตไม่เป็นและมนุษย์เองจะได้รับความหายนะ ไม่ต่างอะไรไปจากบ้านเมืองที่ไม่มีกฎหมายคอยควบคุม
ศาสนาจึงเป็นกฎหมายจัดระเบียบสังคมมนุษย์ก่อนที่สังคมมนุษย์จะมีรัฐบาลหรือรัฐสภามาทำหน้าที่ออกกฎหมาย และถึงแม้จะมีกฎหมาย หากประชาชนไม่กลัวหรือไม่ปฏิบัติตามกฎหมายจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม กฎหมายจะไร้ประโยชน์ ศาสนาก็เช่นกัน ถ้าหากคนนับถือศาสนาไม่เกรงกลัวผู้ออกกฎศาสนาและไม่ปฏิบัติตามศาสนา ศาสนาจะไม่เกิดประโยชน์อะไรแก่ผู้อ้างตัวว่านับถือศาสนานั้น
ด้วยเหตุผลดังกล่าว การถือศีลอดจึงถูกกำหนดขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ประการเดียวคือเพื่อให้ผู้ถือศีลอดเกิดความรู้สึกยำเกรงพระเจ้าผู้ประทานศาสนาและที่ให้ถือศีลอดในเดือนเราะมะฎอนก็เพราะเดือนนี้เป็นเดือนที่คัมภีร์กุรอานถูกประทานลงมานั่นเอง
คัมภีร์กุรอานกล่าวว่าการถือศีลอดได้ถูกกำหนดแก่ผู้คนที่นับถือศาสนาก่อนหน้าสมัยนบีมุฮัมมัดนับเป็นพันปี เช่น โมเสสและพระเยซูเคยถือศีลอดเป็นเวลาสี่สิบวัน แต่ปัจจุบัน มีสาวกของโมเสสและพระเยซูจำนวนน้อยที่ดำเนินรอยตามแบบฉบับของสองนบีผู้ยิ่งใหญ่ สาเหตุ เพราะนบีทั้งสองถือศีลอดตลอดทั้งวัน เมื่อละศีลอดกินอาหารตอนดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าแล้วจะถือศีลอดต่อเลย การถือศีลอดในลักษณะนี้ทำให้ชาวยิวที่มีความศรัทธาอ่อนแอไม่สามารถปฏิบัติได้ การถือศีลอดของชาวยิวส่วนใหญ่จึงเหลือเพียงวันเดียว นั่นคือวันที่ตรงกับวันที่โมเสสขึ้นไปรับคัมภีร์จากพระเจ้าบนภูเขาซีนาย
เมื่อนบีมุฮัมมัดอพยพไปยังเมืองมะดีนะฮฺ ท่านเห็นชุมชนของลูกหลานอิสราเอลที่นั่นถือศีลอด ด้วยความเคารพในโมเสส ท่านได้สั่งให้มุสลิมสาวกของท่านถือศีลอดเช่นนั้นในปีถัดไป แต่เมื่อพวกลูกหลานอิสราเอลไม่ยอมรับคำสอนอิสลามของพระเจ้าที่ท่านนำมา พระเจ้าจึงบัญชานบีมุฮัมมัดและสาวกของท่านให้ถือศีลอดในเดือนเราะมะฎอน และเพื่อให้ชายหญิงมุสลิมถือปฏิบัติได้ พระเจ้าจึงให้มุสลิมถือศีลอดโดยงดเว้นจากการกิน การดื่ม การเสพ การมีความสัมพันธ์ทางเพศ และความชั่วทุกอย่างตั้งแต่ก่อนดวงอาทิตย์ขึ้นจนถึงดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว
การถือศีลอดโดยงดสิ่งจำเป็นในชีวิตตลอดช่วงเวลากลางวัน ทำให้ผู้ถือศีลอดได้รับบทเรียนว่าของจำเป็นยังงดเว้นได้ด้วยความศรัทธาในพระเจ้า แล้วทำไมสิ่งที่ไม่จำเป็นเช่นอบายมุขจะงดเว้นไม่ได้
บรรจง บินกาซัน
